محسن نامجو ( زادهٔ ۱۴ اسفند ۱۳۵۴ در تربت جام ) خواننده، آهنگساز، نوازنده و ترانه سرای ایرانی است که بیشتر شهرت او به دلیل استفاده از شعر فارسی و عناصر موسیقی ایرانی در قالب موسیقی مدرن می باشد.
از آثار او می توان به آلبوم های «ترنج»، «جبر جغرافیایی» و «مطنطن» اشاره کرد، همچنین او با خواندن آیه هایی از قرآن حساسیت هایی را نسبت به خود پدیدآورد. برخی تارنما ها خبر دادند او از سوی دادگاه عمومی تهران به پنج سال حبس تعزیری به دلیل توهین به مقدسات، اجرای تمسخرآمیز آیات قرآن و بی حرمتی به کتاب مقدس مسلمانان محکوم شده.
... [مشاهده متن کامل]
نامجو موسیقی ایرانی را از اساتیدی همچون نصرالله ناصح پور در دانشکدهٔ هنرهای زیبا آموخت و پس از ترک تحصیل از دانشگاه به موسیقی تلفیقی روی آورد. او فعالیت خود را در نیمهٔ دوم دهه ۷۰ آغاز کرد و در دههٔ ۸۰ به شهرت رسید. آثار او به خاطر آشنایی زدایی، دستکاری عمدی در نواهای سنتی و آمیختن عناصر متضاد مورد توجه قرار گرفت. در آغاز، آثار او بدون مجوز رسمی منتشر می شد، تا اینکه او در سال ۱۳۸۶، '' ترنج'' نخستین آلبوم رسمی خود را منتشر کرد.
محسن نامجو آموزش موسیقی را از جوانی با نت خوانی و آواز آغاز کرد و سپس ردیف موسیقی ایرانی را ابتدا نزد رضا شاکری و سپس نصرالله ناصح پور آموخت.
وی به گفتهٔ خودش، در ۱۷ سالگی نواختن سه تار را نزد فرامرز شکرخواه فرا گرفته است و پس از سپری کردن دوران دبیرستان در رشتهٔ تئاتر در دانشکده سینما تئاتر ( هنرهای دراماتیک سابق ) پذیرفته شده ولی برای تحصیل در رشتهٔ موسیقی به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. او در نهایت به دلیل عدم رضایت، دانشگاه را رها کرد و فعالیت خود را به شکل تجربی و غیرآکادمیک ادامه داد.
نامجو در سال ۱۳۷۹ باید به سربازی می رفت و به گفته خودش سربازی دوره استراحت ذهنی وی و همچنین دوران شکوفایی اش بوده است. در این دوره با موسیقی راک و بلوز آشنا شد و بعد از پایان خدمت سربازی با دوستان دوران سربازی اش که در این دو سبک فعال بودند ( عبدی بهروانفر، نوید اربابیان، علی باغ فر ) یک گروه راک به نام ماد را تشکیل دادند، کنسرت هایی برگزار و به این ترتیب فعالیت خود را در عرصه موسیقی، به صورت حرفه ای آغاز کردند. نامجو می گوید: «از بهترین افتخارات من در دوران سربازی این بود که خدمت استاد حاج قربان سلیمانی در قوچان برسم و موسیقی مقامی خراسانی را از ایشان یاد بگیرم. این که در مسیر قوچان موسیقی دورز و جیم موریسون می شنیدم و بعد در خانه ای روستایی از حاج قربان مقام الله وردی یادمی گرفتم باعث شد تا اطلاعات خوبی در من شکل بگیرد و بتوانم این دو نوع موسیقی را کنار هم قرار دهم. »
از آثار او می توان به آلبوم های «ترنج»، «جبر جغرافیایی» و «مطنطن» اشاره کرد، همچنین او با خواندن آیه هایی از قرآن حساسیت هایی را نسبت به خود پدیدآورد. برخی تارنما ها خبر دادند او از سوی دادگاه عمومی تهران به پنج سال حبس تعزیری به دلیل توهین به مقدسات، اجرای تمسخرآمیز آیات قرآن و بی حرمتی به کتاب مقدس مسلمانان محکوم شده.
... [مشاهده متن کامل]
نامجو موسیقی ایرانی را از اساتیدی همچون نصرالله ناصح پور در دانشکدهٔ هنرهای زیبا آموخت و پس از ترک تحصیل از دانشگاه به موسیقی تلفیقی روی آورد. او فعالیت خود را در نیمهٔ دوم دهه ۷۰ آغاز کرد و در دههٔ ۸۰ به شهرت رسید. آثار او به خاطر آشنایی زدایی، دستکاری عمدی در نواهای سنتی و آمیختن عناصر متضاد مورد توجه قرار گرفت. در آغاز، آثار او بدون مجوز رسمی منتشر می شد، تا اینکه او در سال ۱۳۸۶، '' ترنج'' نخستین آلبوم رسمی خود را منتشر کرد.
محسن نامجو آموزش موسیقی را از جوانی با نت خوانی و آواز آغاز کرد و سپس ردیف موسیقی ایرانی را ابتدا نزد رضا شاکری و سپس نصرالله ناصح پور آموخت.
وی به گفتهٔ خودش، در ۱۷ سالگی نواختن سه تار را نزد فرامرز شکرخواه فرا گرفته است و پس از سپری کردن دوران دبیرستان در رشتهٔ تئاتر در دانشکده سینما تئاتر ( هنرهای دراماتیک سابق ) پذیرفته شده ولی برای تحصیل در رشتهٔ موسیقی به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. او در نهایت به دلیل عدم رضایت، دانشگاه را رها کرد و فعالیت خود را به شکل تجربی و غیرآکادمیک ادامه داد.
نامجو در سال ۱۳۷۹ باید به سربازی می رفت و به گفته خودش سربازی دوره استراحت ذهنی وی و همچنین دوران شکوفایی اش بوده است. در این دوره با موسیقی راک و بلوز آشنا شد و بعد از پایان خدمت سربازی با دوستان دوران سربازی اش که در این دو سبک فعال بودند ( عبدی بهروانفر، نوید اربابیان، علی باغ فر ) یک گروه راک به نام ماد را تشکیل دادند، کنسرت هایی برگزار و به این ترتیب فعالیت خود را در عرصه موسیقی، به صورت حرفه ای آغاز کردند. نامجو می گوید: «از بهترین افتخارات من در دوران سربازی این بود که خدمت استاد حاج قربان سلیمانی در قوچان برسم و موسیقی مقامی خراسانی را از ایشان یاد بگیرم. این که در مسیر قوچان موسیقی دورز و جیم موریسون می شنیدم و بعد در خانه ای روستایی از حاج قربان مقام الله وردی یادمی گرفتم باعث شد تا اطلاعات خوبی در من شکل بگیرد و بتوانم این دو نوع موسیقی را کنار هم قرار دهم. »
