محسن سهیلی خوانساری (تهران 1286ش- آفریقا 1375ش)
نقاش ایرانی. پس از اتمام تحصیلش در مدرسه ی آلیانس (بعدتر: اتحاد)، به مدرسه ی صنایع مستظرفه رفت و زیر نظر کمال الملک به یادگیری نقاشی پرداخت و پس از سه سال موفق به دریافت دیپلم مدرسه شد. در اولین تابستان حضورش در مدرسه، به همراه هنرجویان دیگر، نمایشگاهی در سالن کار استادان برپا کرد و موفق به فروش نخستین کار خود شد.مدتی نیز برای مطالعه ی هنر و کپی از آثار هنرمندان غربی به وین سفر کرد و در مراجعت به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. او نهایتا در همین وزارتخانه نیز بازنشسته شده است.
نقاشی از طبیعت و مناظر کوهستانی، موضوع مورد علاقه ی سهیلی بوده است. او در نقاشی ابتدا به کلاسیسیسمو سپس به ناتورالیسم روی آورد و آثاری در طبیعت بی جان، چهره سازی، تک چهره، منظره و نقاشی خیالی پدید آورد. به طور کلی، بهترین نقاشی های سهیلی طبیعت بی جان، منظره و چهره سازی است.
سهیلیپس از اتمام دوره ی مدرسه ی صنایع مستظرفه، کارگاهی در تهران دایر کرد و به طور جدی در آن جا مشغول کار شد. در خصوص اهمیت هنری سهیلی در میان شاگردان کمال الملک باید به این نکته توجه کرد که او از شاگردان رسمی و مورد تأیید استاد بوده است. در گزارش مربوط به فعالیت شاگردان مدرسه آمده است که: «محسن سهیلی خوانساری در دورنماسازی و صورت گری کار کرده و امروز استادی مشهور است».در این گزارش که حکم یک سند مهم تاریخی را دارد، علاوه بر ذکر توانایی های فنی سهیلی، بر شهرت او در اواخر دهه ی 1300 شمسی، اشاره شده است. سهیلی از طرف وزارت فرهنگ وقت نشان هنر دریافت کرده واحمد_سهیلی_خوانساری(محقق، شاعر و مصحح) برادر کوچک او بوده است.
منابع
http://yon.ir/ASiPr مکتب کمال الملک، شهروز مهاجر- محمدحسن حامدی؛ پیکره: 1393
نقاش ایرانی. پس از اتمام تحصیلش در مدرسه ی آلیانس (بعدتر: اتحاد)، به مدرسه ی صنایع مستظرفه رفت و زیر نظر کمال الملک به یادگیری نقاشی پرداخت و پس از سه سال موفق به دریافت دیپلم مدرسه شد. در اولین تابستان حضورش در مدرسه، به همراه هنرجویان دیگر، نمایشگاهی در سالن کار استادان برپا کرد و موفق به فروش نخستین کار خود شد.مدتی نیز برای مطالعه ی هنر و کپی از آثار هنرمندان غربی به وین سفر کرد و در مراجعت به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. او نهایتا در همین وزارتخانه نیز بازنشسته شده است.
نقاشی از طبیعت و مناظر کوهستانی، موضوع مورد علاقه ی سهیلی بوده است. او در نقاشی ابتدا به کلاسیسیسمو سپس به ناتورالیسم روی آورد و آثاری در طبیعت بی جان، چهره سازی، تک چهره، منظره و نقاشی خیالی پدید آورد. به طور کلی، بهترین نقاشی های سهیلی طبیعت بی جان، منظره و چهره سازی است.
سهیلیپس از اتمام دوره ی مدرسه ی صنایع مستظرفه، کارگاهی در تهران دایر کرد و به طور جدی در آن جا مشغول کار شد. در خصوص اهمیت هنری سهیلی در میان شاگردان کمال الملک باید به این نکته توجه کرد که او از شاگردان رسمی و مورد تأیید استاد بوده است. در گزارش مربوط به فعالیت شاگردان مدرسه آمده است که: «محسن سهیلی خوانساری در دورنماسازی و صورت گری کار کرده و امروز استادی مشهور است».در این گزارش که حکم یک سند مهم تاریخی را دارد، علاوه بر ذکر توانایی های فنی سهیلی، بر شهرت او در اواخر دهه ی 1300 شمسی، اشاره شده است. سهیلی از طرف وزارت فرهنگ وقت نشان هنر دریافت کرده واحمد_سهیلی_خوانساری(محقق، شاعر و مصحح) برادر کوچک او بوده است.
منابع
http://yon.ir/ASiPr مکتب کمال الملک، شهروز مهاجر- محمدحسن حامدی؛ پیکره: 1393
wikijoo: محسن_سهیلی_خوانساری