محرم نویدکیا ( زادهٔ ۱۰ آذر ۱۳۶۱ ) بازیکن سابق و سرمربی فوتبال اهل ایران است.
او به عنوان کاپیتان سپاهان پنج بار در لیگ های برتر دوم، نهم، دهم، یازدهم و چهاردهم ایران جام قهرمانی را بالای سر برده و در لیگ هفتم با این تیم به نایب قهرمانی رسیده است. او همچنین به همراه سپاهان چهار بار در جام های حذفی هفدهم، نوزدهم، بیستم و بیست و ششم قهرمانی را تجربه کرده است. نویدکیا با سپاهان به مقام نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ رسید و در جام باشگاه های جهان ۲۰۰۷ نیز به همراه این تیم حضور داشت.
... [مشاهده متن کامل]
او در دوران ملی موفق شد به همراه تیم ملی فوتبال امید ایران مدال طلای بازی های آسیایی ۲۰۰۲ و برنز مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۲ را به گردن آویزد. نویدکیا دو بار در سال های ۸۲–۱۳۸۱ و ۹۲–۱۳۹۱ عنوان بازیکن سال فوتبال ایران را از آن خود کرد تا اسطورهٔ فوتبال اصفهان لقب گیرد.
وی پس از حدود دو دهه فعالیت در تیم های ملی و به عنوان یکی از وفادارترین بازیکنان سپاهان اصفهان که در ایران تنها در این تیم بازی کرده و محصول این باشگاه بود، در تاریخ ۲۴ مهرماه ۱۳۹۵ در قالب هفتهٔ هشتم لیگ شانزدهم و در شهرآورد اصفهان مقابل ذوب آهن در ورزشگاه فولادشهر از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نویدکیا فوتبال خود را از تیم سپاهان آغاز کرد. او در سال ۱۳۷۷ توسط مهدی مناجاتی به تیم بزرگسالان سپاهان آمد و در نیم فصل دوم ۱۳۷۹، حمید ندیمیان برای اولین بار او را در ترکیب فیکس تیم قرار داد.
در سال ۱۳۸۱ پس از قهرمانی تیم ملی امید در بازی های آسیایی که نویدکیا در ترکیب آن فیکس بازی می کرد و بازگشتش از بوسان با وجود اینکه از همه هم تیمی هایش جوان تر بود، با پیشنهاد آرمناک پطروسیان، لئون استپانیان و مجید بصیرت و با رضایت فرهاد کاظمی بازوبند کاپیتانی تیم به عنوان هدیه به او داده شد.
نویدکیا تا سال ۱۳۸۱ در پست هافبک دفاعی بازی می کرد اما در این سال به پیشنهاد فرهاد کاظمی مربی وقت تیم سپاهان، او پست خود را از هافبک دفاعی به هافبک هجومی تغییر داد.
وی در سال ۱۳۸۳ به باشگاه بوخوم پیوست. در ماه های اول حضورش در بوخوم درخشش خوبی داشت ولی بعدها با مصدومیت های همیشگی خودش روبرو شد و کم کم جایگاه خود را در ترکیب از دست داد و در اواخر سال ۱۳۸۴ به مدت چند ماه و قرضی به باشگاه سپاهان بازگشت و در اول فصل بعد قراردادش را دائمی کرد.
او به عنوان کاپیتان سپاهان پنج بار در لیگ های برتر دوم، نهم، دهم، یازدهم و چهاردهم ایران جام قهرمانی را بالای سر برده و در لیگ هفتم با این تیم به نایب قهرمانی رسیده است. او همچنین به همراه سپاهان چهار بار در جام های حذفی هفدهم، نوزدهم، بیستم و بیست و ششم قهرمانی را تجربه کرده است. نویدکیا با سپاهان به مقام نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ رسید و در جام باشگاه های جهان ۲۰۰۷ نیز به همراه این تیم حضور داشت.
... [مشاهده متن کامل]
او در دوران ملی موفق شد به همراه تیم ملی فوتبال امید ایران مدال طلای بازی های آسیایی ۲۰۰۲ و برنز مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۲ را به گردن آویزد. نویدکیا دو بار در سال های ۸۲–۱۳۸۱ و ۹۲–۱۳۹۱ عنوان بازیکن سال فوتبال ایران را از آن خود کرد تا اسطورهٔ فوتبال اصفهان لقب گیرد.
وی پس از حدود دو دهه فعالیت در تیم های ملی و به عنوان یکی از وفادارترین بازیکنان سپاهان اصفهان که در ایران تنها در این تیم بازی کرده و محصول این باشگاه بود، در تاریخ ۲۴ مهرماه ۱۳۹۵ در قالب هفتهٔ هشتم لیگ شانزدهم و در شهرآورد اصفهان مقابل ذوب آهن در ورزشگاه فولادشهر از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نویدکیا فوتبال خود را از تیم سپاهان آغاز کرد. او در سال ۱۳۷۷ توسط مهدی مناجاتی به تیم بزرگسالان سپاهان آمد و در نیم فصل دوم ۱۳۷۹، حمید ندیمیان برای اولین بار او را در ترکیب فیکس تیم قرار داد.
در سال ۱۳۸۱ پس از قهرمانی تیم ملی امید در بازی های آسیایی که نویدکیا در ترکیب آن فیکس بازی می کرد و بازگشتش از بوسان با وجود اینکه از همه هم تیمی هایش جوان تر بود، با پیشنهاد آرمناک پطروسیان، لئون استپانیان و مجید بصیرت و با رضایت فرهاد کاظمی بازوبند کاپیتانی تیم به عنوان هدیه به او داده شد.
نویدکیا تا سال ۱۳۸۱ در پست هافبک دفاعی بازی می کرد اما در این سال به پیشنهاد فرهاد کاظمی مربی وقت تیم سپاهان، او پست خود را از هافبک دفاعی به هافبک هجومی تغییر داد.
وی در سال ۱۳۸۳ به باشگاه بوخوم پیوست. در ماه های اول حضورش در بوخوم درخشش خوبی داشت ولی بعدها با مصدومیت های همیشگی خودش روبرو شد و کم کم جایگاه خود را در ترکیب از دست داد و در اواخر سال ۱۳۸۴ به مدت چند ماه و قرضی به باشگاه سپاهان بازگشت و در اول فصل بعد قراردادش را دائمی کرد.
