محرابگاه

لغت نامه دهخدا

محرابگاه. [ م ِ ] ( اِ مرکب ) آنجای که محراب در اوست. مسجد. محرابگه. || جهان. عالم.

فرهنگ عمید

۱. جای محراب.
۲. مسجد.
۳. [مجاز] جهان، دنیا.

پیشنهاد کاربران

بپرس