محراب زحل ( لاتین: Ara Saturni ) یک محراب قدیمی است که به خدای زحل اختصاص داشت. این محراب در قرن ششم پیش از میلاد ساخته شد و تا زمان فروپاشی امپراتوری روم ادامه یافت. این شهر در مقابل معبد زحل در فروم روم واقع شده است و بقایای آن در سال ۱۹۰۲ توسط رودلفو لانچیانی ( Rodolfo Lanciani ) کشف شد.
... [مشاهده متن کامل]
رودلفو لانچیانی، باستان شناس ایتالیایی، بقایای این محراب را در سال ۱۹۰۲ در نزدیکی قله سپتیمیوس سوروس کشف کرد. ابتدا تصور می کرد بقایای اجسادی هستند. محراب در مقابل معبد زحل، در کنار گودال ها و در جنوب فروم رم قرار دارد.
این محراب پیش از معبد کیوان در قرن ششم قبل از میلاد ساخته شد و تا زمان فروپاشی امپراتوری روم از آن استفاده می شد. از سوی پیلاسگیناس، اولین خدای سرپیتول که به افتخار او نامگذاری شده است، ساخته شده بود. منابع باستانی اعلام کردند که محراب زحل در نزدیکی محراب دیگری قرار دارد که به خدای دیس پاتر و رب النوع پروسرپینا مربوط است؛ این محراب به میزبانی جشن ساتونالیا ( Saturnalia ) است. محراب زحل مستطیلی است که ابعاد آن ۳٫۹۵ در ۲٫۸ متر است. ( ۱۳٫۰ تا ۹٫۲ فوت ) . این ساختمان از بلوک های تاف ساخته شده بود.
رومیان اعتقاد داشتند که دیس پاتر باید از طریق ارائه سرهای انسان به او خشنود شود و زحل می تواند با ارائه قربانیانش، از آن لذت ببرد؛ و به این صورت عمل می شد تا دیس پاتر را با ماسک هایی با چهره های انسانی بر روی آنها خنثی کند، و زحل با چراغ های مختلط خیره شد؛ این به خاطر تغییر در تفسیر phôta، که می تواند به معنای «چراغ» یا «مرد» باشد. این تغییر منجر به تبادل شمع در جشنواره ساتورنالیا ( Saturnalia ) شد.
... [مشاهده متن کامل]
رودلفو لانچیانی، باستان شناس ایتالیایی، بقایای این محراب را در سال ۱۹۰۲ در نزدیکی قله سپتیمیوس سوروس کشف کرد. ابتدا تصور می کرد بقایای اجسادی هستند. محراب در مقابل معبد زحل، در کنار گودال ها و در جنوب فروم رم قرار دارد.
این محراب پیش از معبد کیوان در قرن ششم قبل از میلاد ساخته شد و تا زمان فروپاشی امپراتوری روم از آن استفاده می شد. از سوی پیلاسگیناس، اولین خدای سرپیتول که به افتخار او نامگذاری شده است، ساخته شده بود. منابع باستانی اعلام کردند که محراب زحل در نزدیکی محراب دیگری قرار دارد که به خدای دیس پاتر و رب النوع پروسرپینا مربوط است؛ این محراب به میزبانی جشن ساتونالیا ( Saturnalia ) است. محراب زحل مستطیلی است که ابعاد آن ۳٫۹۵ در ۲٫۸ متر است. ( ۱۳٫۰ تا ۹٫۲ فوت ) . این ساختمان از بلوک های تاف ساخته شده بود.
رومیان اعتقاد داشتند که دیس پاتر باید از طریق ارائه سرهای انسان به او خشنود شود و زحل می تواند با ارائه قربانیانش، از آن لذت ببرد؛ و به این صورت عمل می شد تا دیس پاتر را با ماسک هایی با چهره های انسانی بر روی آنها خنثی کند، و زحل با چراغ های مختلط خیره شد؛ این به خاطر تغییر در تفسیر phôta، که می تواند به معنای «چراغ» یا «مرد» باشد. این تغییر منجر به تبادل شمع در جشنواره ساتورنالیا ( Saturnalia ) شد.
