محدث جلال الدین

[ویکی نور] میر جلال الدین حسینی ارموی معروف به محدث ارموی فرزند میرقاسم در ماه مبارک رمضان 1323ق1283/ش در ارومیه به دنیا آمد. تحصیل را با خواندن گلستان سعدی، صد کلمه رشید وطواط، کلیله و دمنه و درّه نادری آغاز کرد و در حین تحصیل به تدریس نیز مشغول شد.
پس از اتمام تحصیلات مقدماتی و فراگرفتن ادبیات فارسی به خواندن ادبیات عرب و علوم اسلامی روی آورد. صرف و نحو و فقه و اصول و فلسفه را سال ها در محضر اساتید دانشور آن شهر فراگرفت و با آنکه بنیه ضعیفی داشت و گاهی دچار بیماری می شد و پزشکان او را از مطالعه زیاد منع کرده بودند، در تحصیل جدیتی فوق العاده از خود نشان داد و در بین علمای شهر مشهور گشت و علی رغم آنکه در کسوت روحانیت نبود، مرحوم سید حسین عرب باغی ارموی (1369-1313ق) او را به لقب (محدّث) مفتخر ساخت او مدتی نیز به موازات تحصیل به کار پرداخت در همان ایام زبان فرانسه را نیز آموخت.
سپس به حوزه مشهد رفت وچهار سال از آن حوزه پرفیض بهره برد تا آنکه قیام مسجد گوهر شاد پیش آمد، در این قیام گروه زیادی از طلاب و مردم دستگیر شدند و محدث که در مدرسه میرزا جعفر مشغول به تحصیل بود نیز به زندان افتاد.
پس از آزادی از زندان به تهران برگشت. او قصد داشت برای ادامه تحصیل به نجف برود، ولی در تهران به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و به تبریز رفت و در دبیرستان نظام تبریز مشغول تدریس شد.
در زمان جنگ جهانی دوم تبریز را ترک گفت و به تهران آمد و در کتابخانه ملی با سمت سرپرستی بخش نسخ خطی مشغول کار شد.
تحصیلات دانشگاهی را در دانشکده معقول و منقول به پایان برد، و با تصحیح کتاب فهرست منتجب الدین از آن دانشگاه با درجه عالی دکترا گرفت. دانشکده معقول و منقول آن روز (الهیات کنونی) محدث را به همکاری دعوت کرد و او در سال 1335 به آنها پاسخ مثبت داد و تا1347 - زمانی که بازنشسته شد - با آن دانشگاه همکاری کرد.