محجوم

لغت نامه دهخدا

محجوم. [ م َ ] ( ع ص ) رجل محجوم ؛ مرد تناور و جسیم. || مرد حجامت گرفته. || بعیرمحجوم ؛ شتر حجام بسته. ( منتهی الارب ). شتر پوزبسته.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مرد حجامت گرفته .

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) مرد حجامت گرفته .

پیشنهاد کاربران

بپرس