محتکرین

لغت نامه دهخدا

محتکرین. [ م ُ ت َ ک ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ محتکر ( در حالت نصبی و جری ). رجوع به محتکر شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع محتکر در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) .

پیشنهاد کاربران

بپرس