محتور

لغت نامه دهخدا

محتور. [ م َ ] ( ع ص ) آنکه اندک شیر یابد به جهت قحط و کمی. ( منتهی الارب ). کسی که در قحطی و در سختی مقدار کمی شیر یابد. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس