محتوای سوره اعلی

[ویکی فقه] سوره اعلی، هشتاد و هفتمین سوره قرآن کریم می باشد.
این سوره مکی و هفتمین یا هشتمین سوره در ترتیب نزول است و پس از سوره تکویر و پیش از سوره لیل نازل شده است. در ترتیب مصحف ، هشتاد و هفتمین سوره و میان دو سوره طارق و غاشیه قرار گرفته و دارای ۱۹ آیه و ۷۸ کلمه است.
علت نامگذاری
نام این سوره از واژه «الاَعلی» به معنای «برتر»، از نخستین آیه آن: «سَبِّحِ اسمَ رَبِّکَ الاَعلی» گرفته شده است.
اختلاف در مکی یا مدنی بودن سوره
در برخی روایات آیات ۱۴ ۱۵ این سوره: «قَد اَفلَحَ مَن تَزَکّی وذَکَرَ اسمَ رَبِّهِ فَصَلّی» به زکات فطره و نماز عید تفسیر شده در حالی که تشریع این دو پیرو تشریع روزه در مدینه بوده است، از همین رو برخی، احتمال داده اند بخشهای پایانی سوره در مدینه نازل شده باشد. بنا به نقلی ضحاک، مفسر تابعی، این سوره را مدنی دانسته است اما برخی مفسران با اشاره به محتوا، نظم و اسلوب این آیات، نزول یکباره آن را در مکه و در اوایل بعثت ترجیح داده اند و اشاره به زکات فطره و نماز عید را به معنای ترغیب به این کارها و نزول را سابق بر حکم دانسته اند؛ نه به معنای تشریع.
ارتباط با دو سوره قبلی
...