محتزز

لغت نامه دهخدا

محتزز. [ م ُ ت َ زِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتزاز. بُرَنده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). کسی که می بُرَد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

درونده و برنده

پیشنهاد کاربران

بپرس