لغت نامه دهخدا
محترفه. [ م ُ ت َ رِ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) پیشه وران. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). پیشه وران و صنعت گران و این در اصل صیغه اسم فاعل واحد مؤنث است از باب افتعال که صفت واقع شده موصوف او مثل لفظ فرقه و جماعه همیشه محذوف می باشد از این جهت اطلاق در معنی جمع می نمایند چنانکه معتزله. ( غیاث ) ( آنندراج ) : بر اهل بازار و محترفه محتسبی امین گماشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 439 ). از اصناف معتمدان محترفه و بازرگانان به تواتر استماع افتاده است. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 56 ). اگر مردم مجلس محترفه و اهل بازار باشند حسینی و عجم و بوسلیک و.... خوانند. ( بهجت الروح 59 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
صنعنگر ، پیشه ور