محتبل. [ م ُ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتبال. گیرنده صید به دام یا دام گسترنده برای صید. ( آنندراج ).محتبل. [ م ُ ت َ ب َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از احتبال. صید در دام افتاده. || ( اِ ) محتبل الفرس ؛ پیوند سم اسب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
