( محتالة ) محتالة. [ م ُ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث محتال. زن حیله گر و مکاره. ( غیاث ) ( آنندراج ) : از ره مرو به عشوه دنیا که این عجوز مکاره می نشیند و محتاله میرود.
حافظ.
فرهنگ فارسی
زن حیله گر ( اسم ) مونث محتال زن حیله گر : ازره مرو بعشو. دنیا که این عجوز مکاره می نشیند و محتاله میرود . ( حافظ )
فرهنگ معین
(مُ لِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - زن حیله گر. ۲ - جاکش .