محتات

لغت نامه دهخدا

محتات. [ م ِ ] ( ع ص ) خرمابنی که غوره آن بریزد. ( منتهی الارب ماده «ح ت ت » ) ( ناظم الاطباء ).

محتاة. [ م ُ ] ( ع ص ) فرس محتاةالخلق ؛ اسب استوارخلقت. ( منتهی الارب ماده «ح ت ی » ). اسب محکم و استوار گرداندام. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

خرما بنی که غوره آن بریزد

پیشنهاد کاربران

بپرس