( محایصة ) محایصة. [ م ُ ی َ ص َ ] ( ع مص ) حیاص. چپ دادن کسی را در کار و غلبه کردن. ( از منتهی الارب ). چپ دادن کسی در کشتی و چیره شدن بر وی. ( از ناظم الاطباء ).
