محاکه

لغت نامه دهخدا

( محاکة ) محاکة. [ م ُ حاک ْ ک َ ] ( ع مص ) برابری کردن و با هم پهلو سودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

محاکة. [ م َ ک َ ] ( ع اِ ) مکان و جای بافتن جامه. ( منتهی الارب ). دکان جولاهه. کارگاه جولاه. ج ، محاکات. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ فارسی

مکان و جای بافتن جامه

پیشنهاد کاربران

بپرس