محاکات

[ویکی فقه] محاکات، در لغت به معنای با هم حکایت کردن است.
محاکات، در لغت به معنای با هم حکایت کردن، حکایت کردن قول یا فعل کسی بی زیادت و نقصان، بازگو کردن، عین گفته کسی را نقل کردن و مشابه کسی یا چیزی شدن می باشد.
محاکات در کاربرد هنری
محاکات در کاربرد هنری به معنی «تقلید» به کار می رود. در واقع محاکات نظریه ای است که همه هنرها به ویژه شعر را تقلیدی از طبیعت می داند.
کاربرد محاکات در عربی و فارسی
این واژه در یونانی به شکل (mimesis) کاربرد داشته و معادل انگلیسی آن (imitation) است. در عربی معادل محاکات برای آن برگزیده شده است که در فارسی نیز کاربرد دارد. حکمای اسلامی نظیر ابن سینا ، فارابی و خواجه نصیرالدین طوسی از آن به تخییل تعبیر نموده اند. ظاهراً این واژه مناسب ترین معادل برای میمسیس می باشد؛ چراکه محاکات در معنای تقلید نمی تواند وسعت معنایی این کلمه را پوشش دهد. یکی از معانی خیال، تصویر است. تخییل نیز به معنای تصویر و خیال چیزی را در ذهن دیگری ایجاد کردن است که این معنا می تواند تا حدی مفهوم میمسیس را دربر گیرد. امروزه در زبان انگلیسی برای این واژه معادل دیگری به کار برده می شود که عبارت است از Representation به معنای بازنمایی؛ این اصطلاح واژه دقیق تری است که در ادامه به آن می پردازیم.
دیدگاه افلاطون
...

مُحاکات
(در لغت یعنی حکایت کردن، بازگفتن، مشابه بودن) در اصطلاح منطق، ترجمه و معادل واژۀ یونانی میمِسیس «Mimesis»؛ و عبارت است از پدیدآوردن همانند یک چیز، به شرط آن که عین آن چیز نباشد، چنان که نقاش با تصویر، محاکات اشیا می کند، یعنی اشکالی همانند (و نه عینِ) اشیا پدید می آورد و شاعران به محاکات اشیا و اشخاص می پردازند. چون هنرمندان اشیا و اشخاص و به طور کلی پدیده های خارجی را سرمشق قرار می دهند و در محاکات همانند آن ها، به گونه ای دست به تقلید می زنند، برخی «میمسیس» را به تقلید ترجمه کرده اند. ارسطو، پیشرو این نظریه، از این معنا سخن گفته است که هنر، زادۀ غریزه ای خاص است؛ غریزه ای که وی از آن به «محاکات» یا «تقلید» (Mimesis) تعبیر کرده است.