( محاوطة ) محاوطة. [ م ُ وَ طَ ] ( ع مص ) با هم فراگرفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). فراگرفتن یکدیگر را. || درآویختن کسی دیگری را برای مطلبی و یکی در انکار مبالغه کردن و فراگرفتن یکدیگر را. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
