محافظه کاری در ایالات متحده آمریکا. تعریف محکمی از محافظه کاری نوین آمریکایی وجود ندارد، ولی این مفهوم بازتاب دهندهٔ مجموعه ای از گرایش ها در زمینهٔ سیاسی و اجتماعی ا ست. تلاش برای تعریف این باور سیاسی با تفکیک آن به طیفی از محافظه کاری در راست و لیبرالیسم در چپ شدنی نیست. [ ۱]
گریگوری اشنایدر مورخ، این ثابت ها را برای محافظه کاری آمریکایی برمی شمارد: «احترام به سنت ها، حمایت از جمهوری خواهی، حاکمیت قانون و مذهب مسیحی، و دفاع از تمدن غرب در برابر چالش های دولت های تمامیت خواه و فرهنگ مدرنیسم. »
سنت محافظه کاری از زمان انقلاب آمریکا، نقش عمده ای را در سیاست و فرهنگ آمریکا ایفا کرده، اما جنبش سازمان یافتهٔ محافظه کاری، تازه از دههٔ ۱۹۵۰ نقشی کلیدی در سیاست ایفا کرده، مخصوصاً بین جمهوری خواهان و دمکرات های جنوبی. تنش ها و ایدئولوژی های رقیب از ویژگی های تاریخ محافظه کاری در آمریکاست. محافظه کاران مالی و لیبرترین ها خواهان دولت کوچک، مالیات های کم، مقررات محدود، سرمایه گذاری آزاد است. محافظه کاران اجتماعی ارزش های سنتی اجتماعی را در معرض تهدید سکولاریسم می دانند، و به حمایت از دعا در مدارس و مخالفت با سقط جنین و قانونی سازی ازدواج همجنس گرایان گرایش دارند. نومحافظه کاران می خواهند ایده آل های آمریکایی را در سرتاسر جهان گسترش دهند و حمایتی قوی از اسراییل به عمل می آورند.
پالیو محافظه کاران، خواهان محدودیت بر مهاجرت، عدم مداخله در سیاست بین المللی هستند و با چندفرهنگی بودن مخالف اند.
در دهه ۱۳۳۰ شمسی، جنبش محافظه کاری تلاش کرد این جریان های گوناگون را گرد هم آورد و بر اتحاد به منظور پیش گیری از پراکندگی «کمونیسم بیخدا» تأکید کند.
بیشتر محافظه کاران《نیوکان ها》 جمهوری خواهان را بر دموکرات ها ترجیح می دهند. اکثراً در سیاست خارجی قوی، نظامی از اسرائیل حمایت می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگریگوری اشنایدر مورخ، این ثابت ها را برای محافظه کاری آمریکایی برمی شمارد: «احترام به سنت ها، حمایت از جمهوری خواهی، حاکمیت قانون و مذهب مسیحی، و دفاع از تمدن غرب در برابر چالش های دولت های تمامیت خواه و فرهنگ مدرنیسم. »
سنت محافظه کاری از زمان انقلاب آمریکا، نقش عمده ای را در سیاست و فرهنگ آمریکا ایفا کرده، اما جنبش سازمان یافتهٔ محافظه کاری، تازه از دههٔ ۱۹۵۰ نقشی کلیدی در سیاست ایفا کرده، مخصوصاً بین جمهوری خواهان و دمکرات های جنوبی. تنش ها و ایدئولوژی های رقیب از ویژگی های تاریخ محافظه کاری در آمریکاست. محافظه کاران مالی و لیبرترین ها خواهان دولت کوچک، مالیات های کم، مقررات محدود، سرمایه گذاری آزاد است. محافظه کاران اجتماعی ارزش های سنتی اجتماعی را در معرض تهدید سکولاریسم می دانند، و به حمایت از دعا در مدارس و مخالفت با سقط جنین و قانونی سازی ازدواج همجنس گرایان گرایش دارند. نومحافظه کاران می خواهند ایده آل های آمریکایی را در سرتاسر جهان گسترش دهند و حمایتی قوی از اسراییل به عمل می آورند.
پالیو محافظه کاران، خواهان محدودیت بر مهاجرت، عدم مداخله در سیاست بین المللی هستند و با چندفرهنگی بودن مخالف اند.
در دهه ۱۳۳۰ شمسی، جنبش محافظه کاری تلاش کرد این جریان های گوناگون را گرد هم آورد و بر اتحاد به منظور پیش گیری از پراکندگی «کمونیسم بیخدا» تأکید کند.
بیشتر محافظه کاران《نیوکان ها》 جمهوری خواهان را بر دموکرات ها ترجیح می دهند. اکثراً در سیاست خارجی قوی، نظامی از اسرائیل حمایت می کنند.
