( محارقة ) محارقة. [ م ُ رَ ق َ ] ( ع مص ) آرمیدن با زن بر پهلو خوابانیده. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نوعی آرامش با زن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
