( محارفة ) محارفة. [ م ُ رَ ف َ ] ( ع مص ) میل به جراحت فرو بردن تا غور آن معلوم شود. ( منتهی الارب ). میل فرو بردن به جراحت و یافتن عمق آن را. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || کسی را بی روزی کردن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). پاداش دادن. ( ناظم الاطباء ). || محارفه به سوء؛ پاداش ببدی دادن کسی را. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
