( محارشة ) محارشة. [ م ُ رَ ش َ ] ( ع مص ) آزردن و خراشیدن. ( ناظم الاطباء ). || ستیزیدن. ( از لسان العرب ). || در گوش نهادن. ( ناظم الاطباء ). در فرهنگهای دیگر این معنی دیده نشد.
