محاجر

لغت نامه دهخدا

محاجر. [ م َ ج ِ ] ( ع اِ ) ج ِ مِحجَر و مَحجِر. ( از منتهی الارب ). رجوع به محجر شود. || جایهای مخفی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع محجر.

فرهنگ عمید

= مَحجِر

پیشنهاد کاربران

بپرس