مجیز گوی

لغت نامه دهخدا

مجیزگوی. [ م َ ] ( نف مرکب ) ظاهراً مصحف مزاج گوی است. در تداول عامه ، متملق. چاپلوس. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مجیز و ماده قبل شود.

فرهنگ فارسی

چاپلوس

پیشنهاد کاربران

بپرس