سید عبدالمجید کیانی هندی ( زادهٔ ۱ مهر ۱۳۲۰، تهران ) ، مدرس موسیقی ایرانی، نوازندهٔ سنتور و از چهره های ماندگار است. کتاب او با عنوان شناخت هنر موسیقی: سماع ردیف، شامل ۱۸ دفتر در سی و پنجمین دوره کتاب سال، شایسته تقدیر دانسته شد.
... [مشاهده متن کامل]
او ردیف سنتور ابوالحسن صبا و قطعات علینقی وزیری و روح الله خالقی را به مدت چهارسال در هنرستان آزاد موسیقی نزد منوچهر صادقی و محمد حیدری فراگرفت. سپس در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران قسمتی از ردیف میرزاعبدالله را نزد داریوش صفوت و نورعلی خان برومند آموخت و برای مدت چهار سال دیگر نزد برومند بقیه ردیف میرزاعبدالله و همچنین شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی را فراگرفت.
پس از آن مدت ۲ سال نزد عبدالله دوامی برای آموختن ردیف آوازی و همچنین چگونگی اجرای موسیقی ایرانی تحصیل کرد. سپس به مدت ۳ سال در دانشگاه سوربن پاریس نزد تران وانکه و ادیت وبر در رشته اتنوموزیکولوژی تحصیل نمود. او در سال ۱۳۵۸ درست در زمانی که بیشتر هنرمندان موسیقی به دلیل تنگناهای ایجاد شده در فضای بعد از انقلاب از کشور خارج می شدند و در حالی که از سوی دولت فرانسه اقامت و بورس تحصیلی دریافت کرده بود همراه با اعضای خانواده اش به ایران بازگشت. ایشان در همان سال در گروه موسیقی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران به تدریس و تحقیق در زمینهٔ موسیقی ایران مشغول شدند و ثمرهٔ آن تألیف و ضبط هفت دستگاه موسیقی ایرانی، گذری در شیوهٔ سنتور نوازی حبیب سماعی و ضربی های آن است.
کیانی در بهمن ۱۳۸۳، در مراسم اختتامیهٔ بیستمین جشنوارهٔ موسیقی فجر، مورد تقدیر قرار گرفت.
کیانی در پیشگفتار این کتاب چنین نوشته است:
این کتاب دارای سه بخش است؛ بخش اوّل دربارهٔ موسیقی دستگاهی ( ردیف ) ، و شامل نُه فصل است؛ فصل اوّل دربارهٔ شیوه های اجرایی موسیقی کنونی ایران و تفکیک آنها است و فصل دوّم شرح محورهای اساسی موسیقی سنتی ( ردیف ) است. و بخش سوّم شامل توضیحات و فهرست ها است.
کتاب هفت دستگاه موسیقی ایران نخستین بار در سال ۱۳۶۸ توسط مؤسسه فرهنگی هنری سرو ستاه منتشر شد. چاپ دوم این کتاب به همراه ۶ نوار کاست از اجرای ردیف میرزا عبدالله، با سنتور مجید کیانی، در سال ۱۳۷۱ توسط مؤلف با همکاری ایران صدا منتشر شد. این اثر در سال ۱۳۹۳ پس از سال ها وقفه و نایابی، از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسید و در سال ۱۳۹۷ نیز تجدید چاپ شد.
... [مشاهده متن کامل]
او ردیف سنتور ابوالحسن صبا و قطعات علینقی وزیری و روح الله خالقی را به مدت چهارسال در هنرستان آزاد موسیقی نزد منوچهر صادقی و محمد حیدری فراگرفت. سپس در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران قسمتی از ردیف میرزاعبدالله را نزد داریوش صفوت و نورعلی خان برومند آموخت و برای مدت چهار سال دیگر نزد برومند بقیه ردیف میرزاعبدالله و همچنین شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی را فراگرفت.
پس از آن مدت ۲ سال نزد عبدالله دوامی برای آموختن ردیف آوازی و همچنین چگونگی اجرای موسیقی ایرانی تحصیل کرد. سپس به مدت ۳ سال در دانشگاه سوربن پاریس نزد تران وانکه و ادیت وبر در رشته اتنوموزیکولوژی تحصیل نمود. او در سال ۱۳۵۸ درست در زمانی که بیشتر هنرمندان موسیقی به دلیل تنگناهای ایجاد شده در فضای بعد از انقلاب از کشور خارج می شدند و در حالی که از سوی دولت فرانسه اقامت و بورس تحصیلی دریافت کرده بود همراه با اعضای خانواده اش به ایران بازگشت. ایشان در همان سال در گروه موسیقی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران به تدریس و تحقیق در زمینهٔ موسیقی ایران مشغول شدند و ثمرهٔ آن تألیف و ضبط هفت دستگاه موسیقی ایرانی، گذری در شیوهٔ سنتور نوازی حبیب سماعی و ضربی های آن است.
کیانی در بهمن ۱۳۸۳، در مراسم اختتامیهٔ بیستمین جشنوارهٔ موسیقی فجر، مورد تقدیر قرار گرفت.
کیانی در پیشگفتار این کتاب چنین نوشته است:
این کتاب دارای سه بخش است؛ بخش اوّل دربارهٔ موسیقی دستگاهی ( ردیف ) ، و شامل نُه فصل است؛ فصل اوّل دربارهٔ شیوه های اجرایی موسیقی کنونی ایران و تفکیک آنها است و فصل دوّم شرح محورهای اساسی موسیقی سنتی ( ردیف ) است. و بخش سوّم شامل توضیحات و فهرست ها است.
کتاب هفت دستگاه موسیقی ایران نخستین بار در سال ۱۳۶۸ توسط مؤسسه فرهنگی هنری سرو ستاه منتشر شد. چاپ دوم این کتاب به همراه ۶ نوار کاست از اجرای ردیف میرزا عبدالله، با سنتور مجید کیانی، در سال ۱۳۷۱ توسط مؤلف با همکاری ایران صدا منتشر شد. این اثر در سال ۱۳۹۳ پس از سال ها وقفه و نایابی، از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسید و در سال ۱۳۹۷ نیز تجدید چاپ شد.
