مجید دوامی، ( زاده ۱۳۰۸ - درگذشت ۱۳۸۵ ) روزنامه نگار معروف و پایه گذار مجله زن روز در ایران بود. مجید دوامی همچنین به خاطر گزارش ها و مصاحبه های جنجالی اش در دوران ملی شدن صنعت نفت و دادگاه مصدق نیز معروف بود. او پیش از زن روز، سردبیر مجله اطلاعات هفتگی و سپس مجله روشنفکر بود.
... [مشاهده متن کامل]
مجید دوامی از بیست سالگی همکاری خود را با روزنامه اطلاعات آغاز کرد و پس از کودتای ۲۸ مرداد برای تحصیل به آمریکا سفر کرد و با مدرک فوق لیسانس در رشته روزنامه نگاری به ایران بازگشت و سردبیر روزنامه اطلاعات شد.
وی پیش از پایه گذاری مجله زن روز، سردبیر مجله اطلاعات هفتگی و سپس مجله روشنفکر بود.
دوامی در ابتدای دهه چهل برای گذراندن یک بورس مطالعاتی برای بار دوم به آمریکا رفت و در بازگشت به روزنامه کیهان رفته و با موافقت مصطفی مصباح زاده، صاحب امتیاز روزنامه کیهان، مجله زن روز را به مدیریت فروغ مصباح زاده و سردبیری خودش پایه گذاری کرد.
دوامی پس از انقلاب ۱۳۵۷ از ایران خارج شد و بمدت ۲۸ سال بجز نوشتن چندین مقاله بدون فعالیت در اروپا و آمریکا زندگی کرد. وی در ۷ سال پایانی عمرش به بیماری آلزایمر مبتلا شد و در نهایت در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ برابر با ۶ مارس ۲۰۰۷ در خانه سالمندان در کشور نروژ درگذشت. از مجید دوامی در دوران فعالیتش بیش از هزار گزارش و یک کتاب بنام «طوطی» بجای مانده است.
... [مشاهده متن کامل]
مجید دوامی از بیست سالگی همکاری خود را با روزنامه اطلاعات آغاز کرد و پس از کودتای ۲۸ مرداد برای تحصیل به آمریکا سفر کرد و با مدرک فوق لیسانس در رشته روزنامه نگاری به ایران بازگشت و سردبیر روزنامه اطلاعات شد.
وی پیش از پایه گذاری مجله زن روز، سردبیر مجله اطلاعات هفتگی و سپس مجله روشنفکر بود.
دوامی در ابتدای دهه چهل برای گذراندن یک بورس مطالعاتی برای بار دوم به آمریکا رفت و در بازگشت به روزنامه کیهان رفته و با موافقت مصطفی مصباح زاده، صاحب امتیاز روزنامه کیهان، مجله زن روز را به مدیریت فروغ مصباح زاده و سردبیری خودش پایه گذاری کرد.
دوامی پس از انقلاب ۱۳۵۷ از ایران خارج شد و بمدت ۲۸ سال بجز نوشتن چندین مقاله بدون فعالیت در اروپا و آمریکا زندگی کرد. وی در ۷ سال پایانی عمرش به بیماری آلزایمر مبتلا شد و در نهایت در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ برابر با ۶ مارس ۲۰۰۷ در خانه سالمندان در کشور نروژ درگذشت. از مجید دوامی در دوران فعالیتش بیش از هزار گزارش و یک کتاب بنام «طوطی» بجای مانده است.
