مجوسی علی بن عباس

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] علی بن عباس مجوسی (علی بن عباس اهوازی) یکی از پزشکان پرآوازه ایرانی متولد شهر اهواز بود که ابتدا آیین زرتشتی داشت.
و ‍ی از بزرگ ترین پزشکان دولت بویه بود. او را پس از رازی، بزگترین پزشک دوران اسلامی می دانند و چون آیین زرتشتی داشت، او را مجوسی نامیده اند. وی در سده چهارم هجری می زیست و پزشک عضدالدوله، فرمانروای آل بویه بود، با این حال، در بیمارستان عضدی که بسیاری از پزشکان در آن جا منصب داشتند، او را منصبی نبود.
وی پزشکی را نزد ابوماهر فارسی، (موسی بن سیّار) آموخت و پس از ابوماهر، به مطالعه کتاب های پیشینیان پرداخت.
او نویسنده کتاب «کامل الصناعة المعروف بالملکی» بوده و گویا آن را برای عضدالدوله دیلمی تألیف کرده است. این کتاب که چند سالی در کشورهای اروپایی تدریس شد، در ردیف کتاب های «الحاوی» و «قانون» است. وی در این کتاب ابتدا آراء حکمای پیشین از قبیل جالینوس، بقراط و رازی را بررسی و نقد کرده و سپس عقاید خویش را بیان می کند. پس از آنکه کتاب قانون نوشته شد کتاب او را کنار گذاشتند و قانون جای او را گرفت.
وی احتمالا به سیستم مویرگ های بدن پی برده است. همچنین او اولین کسی است که دریافته تولد نوزاد از رحم به خودی خود نیست، بلکه با انقباض ماهیچه های رحم صورت می گیرد.
از تاریخ درگذشت و شرح حال وی، اطلاع کافی در دست نیست، همین قدر می دانیم که تا سال 383ق زنده بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس