مَجوسی اهوازی، علی بن عباس (قرن ۴ق)
پزشک ایرانی. پدرش از مغ ها بود و پزشکی را نزد ابوماهر موسی بن سیار قمی، پزشک ایرانی، آموخت. مهم ترین تألیف وی کتاب کامل الصّناعةالطّبیّة الملکی یا کتاب ملکی است و آن را برای عضدالدولۀ دیلمی نوشته است. این کتاب تأثیری عمیق بر دانش پزشکی دوران خود گذاشت. دارای دو جزء عمدۀ طب علمی و طب عملی است. مجوسی در مقالۀ اول کتاب ملکی اندرزها و وصایایی از سخنان بقراط حکیم و اطبای دیگر و علما و حکمای قدیم را به صورت پندنامه تدوین کرده است. نخستین بار قسطنطین افریقایی و سپس استفان انطاکی در ۱۴۹۲م در ونیز این کتاب را به چاپ رساندند و سپس میکائیل دو کاپلا در ۱۵۲۳ آن را در لیون منتشر کرد.
پزشک ایرانی. پدرش از مغ ها بود و پزشکی را نزد ابوماهر موسی بن سیار قمی، پزشک ایرانی، آموخت. مهم ترین تألیف وی کتاب کامل الصّناعةالطّبیّة الملکی یا کتاب ملکی است و آن را برای عضدالدولۀ دیلمی نوشته است. این کتاب تأثیری عمیق بر دانش پزشکی دوران خود گذاشت. دارای دو جزء عمدۀ طب علمی و طب عملی است. مجوسی در مقالۀ اول کتاب ملکی اندرزها و وصایایی از سخنان بقراط حکیم و اطبای دیگر و علما و حکمای قدیم را به صورت پندنامه تدوین کرده است. نخستین بار قسطنطین افریقایی و سپس استفان انطاکی در ۱۴۹۲م در ونیز این کتاب را به چاپ رساندند و سپس میکائیل دو کاپلا در ۱۵۲۳ آن را در لیون منتشر کرد.
wikijoo: مجوسی_اهوازی،_علی_بن_عباس_(قرن_۴ق)