مجنن

لغت نامه دهخدا

مجنن. [ م ُ ج َن ْ ن ِ] ( ع اِ ) قسمی از عنب الثعلب است. ( فهرست مخزن الادویه ) ( تحفه حکیم مؤمن ). نوعی از عنب الثعلب . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

مجنن. [ م ُ ج َن ْ ن ِ ]( ع ص ) دیوانه کننده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

دیوانه

پیشنهاد کاربران

بپرس