مجموعه سازگاری بافتی اصلی ( به انگلیسی: Major histocompatibility complex ) یا مختصراً MHC مولکول های پروتئینی روی غشای سلول های مختلف بدن در مهره داران است. در انسان این مولکول ها را آنتی ژن های گلبول سفید انسانی ( HLA ) می نامند. البته این مولکول ها روی سایرسلول های بافت های مختلف بدن ( مثل پوست، کلیه، قلب، ریه و سایر اعضا ) نیز موجود می باشند و کارکردهای متعددی دارند.
در انسان ژن MHC روی کروموزوم شش قرار دارد. تعیین این مولکول ها به ویژه در انجام پیوند اعضا نقش دارد. در سطح همه سلول های هسته دار بدن برخی از این پروتئین ها موجود می باشند و روش شناسایی آن هستند که سلول متعلق به خود فرد است.
این پروتئینها و بررسی آنها موارد کاربرد متعددی دارد:
• هرچقدر مطابقت این پادگنها بیشتر باشد هنگام پیوند اعضا از فردی به فرد دیگر احتمال ایجاد پاسخ ایمنی و وازنش پیوند کمتر باشد.
• از طریق مطالعه این پادگنها و تطبیق آن با والدین می توان نسب نوزاد و نسبت وی با والدین را بررسی کرد.
• با تعیین این پادگنها در نمونه های بافتی مانند خون و بزاق و مطابقت آن با پادگن متهم می توان به تطبیق یا عدم تطبیق آنها پی برد.
این پروتئین ها در سه گروه زیر دسته بندی می شوند:
کلاس I مانند TAP که سه زنجیره α و یک مولکول پروتئینی غیر MHC دارند.
کلاس II مانند MHC II DR که دو زنجیره α و دو زنجیره β دارند.
کلاس III سایتوکاینهایی مانند عامل نکروز تومور آلفا ( TNF - α ) و لکوترین LTA
مجموعه سازگاری بافتی اصلی نوع I بر همه سلول های هسته دار موجود است اما نوع II ویژه لنفوسیت های B، ماکروفاژها و لنفوسیت های T سی دی ۴ می باشد؛ لذا سی دی ۸ها فاقد MHC II می باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر انسان ژن MHC روی کروموزوم شش قرار دارد. تعیین این مولکول ها به ویژه در انجام پیوند اعضا نقش دارد. در سطح همه سلول های هسته دار بدن برخی از این پروتئین ها موجود می باشند و روش شناسایی آن هستند که سلول متعلق به خود فرد است.
این پروتئینها و بررسی آنها موارد کاربرد متعددی دارد:
• هرچقدر مطابقت این پادگنها بیشتر باشد هنگام پیوند اعضا از فردی به فرد دیگر احتمال ایجاد پاسخ ایمنی و وازنش پیوند کمتر باشد.
• از طریق مطالعه این پادگنها و تطبیق آن با والدین می توان نسب نوزاد و نسبت وی با والدین را بررسی کرد.
• با تعیین این پادگنها در نمونه های بافتی مانند خون و بزاق و مطابقت آن با پادگن متهم می توان به تطبیق یا عدم تطبیق آنها پی برد.
این پروتئین ها در سه گروه زیر دسته بندی می شوند:
کلاس I مانند TAP که سه زنجیره α و یک مولکول پروتئینی غیر MHC دارند.
کلاس II مانند MHC II DR که دو زنجیره α و دو زنجیره β دارند.
کلاس III سایتوکاینهایی مانند عامل نکروز تومور آلفا ( TNF - α ) و لکوترین LTA
مجموعه سازگاری بافتی اصلی نوع I بر همه سلول های هسته دار موجود است اما نوع II ویژه لنفوسیت های B، ماکروفاژها و لنفوسیت های T سی دی ۴ می باشد؛ لذا سی دی ۸ها فاقد MHC II می باشند.
