قصر یخ، نام یک مجموعهٔ ورزشی و تفریحی بود که در خیابان ولیعصر ( پهلوی پیشین ) نرسیده به میدان ونک وجود داشت. آرشیتکت آن مهندس شهیر دکتر داریوش بوربور بود که در سال ۱۳۴۶ ساخته شد.
شهرت قصر یخ در درجهٔ اول به خاطر سالن پاتیناژ آن بود. این مجموعه دارای بخش های مختلف دیگری چون باشگاه تیراندازی، استخر روباز، میزهای بیلیارد، سالن پاتیناژ و پیست اسکی بود.
... [مشاهده متن کامل]
مدیر و بنیانگذار قصر یخ، فریدون باتمانقلیچ پسر سپهبد نادر باتمانقلیچ بود و تأسیسات آن مطابق با آخرین فناوری های آن زمان و مانند باشگاه های تفریحی آمریکا و اروپا ساخته شده بود. این مجموعه پس از انقلاب اسلامی ایران تخریب شد.
قصر یخ یک باشگاه ورزشی - خانوادگی بود که به صورت محدود عضو قبول می کرد. با پرداخت حق عضویت سالیانه، اعضای باشگاه می توانستند با تخفیفات قابل ملاحظه ای که برای آن ها در نظر گرفته شده بود از امکانات باشگاه استفاده کنند.
در سال های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ یکی از استخرهای شنای این مجموعه تغییر کاربری داده شد و به سالن پاتیناژ تبدیل شد. از یک مربی روس نیز دعوت به عمل آمد تا به آموزش صحیح فنون این ورزش در آنجا بپردازد؛ که از دلایل اصلی معروف شدن باشگاه قصر یخ سالن پاتیناژ آن بود که کودکان و بزرگسالان می توانستند در آنجا روی یخ لیز بخورند و حرکات موزون انجام دهند.
نمایش هایی نیز توسط هنرمندان پاتیناژ دیگر کشورهای جهان در باشگاه ورزشی قصر یخ به اجرا در می آمد.
این مجموعه دارای استخر سرپوشیده، استخر روباز و حمام سونا نیز بود، استخر روباز قصر یخ روی تراس ساختمان و در محوطه ای به مساحت ۲۰۰۰ مترمربع قرار داشت و در کنار آن رستوران تراس و پیست اسکی قرار داشت.
در قصر یخ پیست اسکی کوچکی وجود داشت که اسکی بازان می توانستند در تمامی فصل های سال با اسکی های آلپاین روی آن اسکی کنند. این پیست مصنوعی بود و با استفاده از الیاف مخصوص نایلونی ساخته شده بود که همان لغزندگی برف پیست های اسکی را داشت.
این باشگاه ورزشی، سالنی برای انجام مسابقات اتومبیلرانی داشت که بچه ها و بزرگترهای می توانستند به وسیله ماشینهای کورسی که به صورت مدل بودند و با نیروی برق کار حرکت می کردند، به رقابت بپردازند. این مسابقات در آمریکا به «اسلات ریسینگ» معروف هستند.
شهرت قصر یخ در درجهٔ اول به خاطر سالن پاتیناژ آن بود. این مجموعه دارای بخش های مختلف دیگری چون باشگاه تیراندازی، استخر روباز، میزهای بیلیارد، سالن پاتیناژ و پیست اسکی بود.
... [مشاهده متن کامل]
مدیر و بنیانگذار قصر یخ، فریدون باتمانقلیچ پسر سپهبد نادر باتمانقلیچ بود و تأسیسات آن مطابق با آخرین فناوری های آن زمان و مانند باشگاه های تفریحی آمریکا و اروپا ساخته شده بود. این مجموعه پس از انقلاب اسلامی ایران تخریب شد.
قصر یخ یک باشگاه ورزشی - خانوادگی بود که به صورت محدود عضو قبول می کرد. با پرداخت حق عضویت سالیانه، اعضای باشگاه می توانستند با تخفیفات قابل ملاحظه ای که برای آن ها در نظر گرفته شده بود از امکانات باشگاه استفاده کنند.
در سال های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ یکی از استخرهای شنای این مجموعه تغییر کاربری داده شد و به سالن پاتیناژ تبدیل شد. از یک مربی روس نیز دعوت به عمل آمد تا به آموزش صحیح فنون این ورزش در آنجا بپردازد؛ که از دلایل اصلی معروف شدن باشگاه قصر یخ سالن پاتیناژ آن بود که کودکان و بزرگسالان می توانستند در آنجا روی یخ لیز بخورند و حرکات موزون انجام دهند.
نمایش هایی نیز توسط هنرمندان پاتیناژ دیگر کشورهای جهان در باشگاه ورزشی قصر یخ به اجرا در می آمد.
این مجموعه دارای استخر سرپوشیده، استخر روباز و حمام سونا نیز بود، استخر روباز قصر یخ روی تراس ساختمان و در محوطه ای به مساحت ۲۰۰۰ مترمربع قرار داشت و در کنار آن رستوران تراس و پیست اسکی قرار داشت.
در قصر یخ پیست اسکی کوچکی وجود داشت که اسکی بازان می توانستند در تمامی فصل های سال با اسکی های آلپاین روی آن اسکی کنند. این پیست مصنوعی بود و با استفاده از الیاف مخصوص نایلونی ساخته شده بود که همان لغزندگی برف پیست های اسکی را داشت.
این باشگاه ورزشی، سالنی برای انجام مسابقات اتومبیلرانی داشت که بچه ها و بزرگترهای می توانستند به وسیله ماشینهای کورسی که به صورت مدل بودند و با نیروی برق کار حرکت می کردند، به رقابت بپردازند. این مسابقات در آمریکا به «اسلات ریسینگ» معروف هستند.
