[ویکی فقه] لفظ دارای اجمال به حسب مراد استعمالی، مجمل حقیقی است.
مجمل حقیقی، مقابل مجمل حکمی بوده و به لفظی گفته می شود که اجمال حقیقی دارد؛ یعنی مراد استعمالی لفظ مدلول دلالت تصدیقی اولی، ظاهر و روشن نیست. علت اجمال، یا ذات لفظ است، مثل: الفاظ مشترک ، و یا عامل خارجی، مثل: همراه بودن کلام با آن چه که برای قرینه بودن صلاحیت دارد، که این امر سبب اجمال لفظ و عدم انعقاد ظهور برای آن می گردد.در کتاب « محاضرات فی اصول الفقه » آمده است:«ثم ان المجمل تارةً یکون حقیقیا و اخری حکمیا و نقصد بالاول ما کان اللفظ غیر ظاهر فی المراد الاستعمالی و الاول لایخلو من ان یکون اجماله بالذات کاللفظ المشترک او بالعرض کالکلام المحفوف بما یصلح للقرینیة، فانه یوجب اجماله و عدم انعقاد الظهور له».
مجمل حقیقی، مقابل مجمل حکمی بوده و به لفظی گفته می شود که اجمال حقیقی دارد؛ یعنی مراد استعمالی لفظ مدلول دلالت تصدیقی اولی، ظاهر و روشن نیست. علت اجمال، یا ذات لفظ است، مثل: الفاظ مشترک ، و یا عامل خارجی، مثل: همراه بودن کلام با آن چه که برای قرینه بودن صلاحیت دارد، که این امر سبب اجمال لفظ و عدم انعقاد ظهور برای آن می گردد.در کتاب « محاضرات فی اصول الفقه » آمده است:«ثم ان المجمل تارةً یکون حقیقیا و اخری حکمیا و نقصد بالاول ما کان اللفظ غیر ظاهر فی المراد الاستعمالی و الاول لایخلو من ان یکون اجماله بالذات کاللفظ المشترک او بالعرض کالکلام المحفوف بما یصلح للقرینیة، فانه یوجب اجماله و عدم انعقاد الظهور له».
wikifeqh: مجمل_حقیقی