مجمع کنتوریاها

مجمع کِنتوریاها ( به لاتین: comitia centuriata ) یکی از مهم ترین مجمع ( تشکل ) های مردمی جمهوری روم بود، تمامی شهروندان رومی، پاتریسی ها و پلبی ها، برای اعمال حقوق سیاسی خود و مشارکت جستن در زندگی سیاسی در آن حضور می یافتند. این مجمع حق اعلان جنگ و صلح و نیز انتخاب کنسولها، پرایتورها، و کنسورها را داشت. [ ۱] در این مجمع شهروندان رومی به دسته هایی صدتایی بر مبنای ثروت تقسیم می شدند و برای همین به آن مجمع کنتوریاها ( به معنای صدتایی ) می گفتند.
بر مبنای عقیده رایج، [ ۲] مجمع کنتوریاها محصول اصلاحاتی بود که سرویوس تولیوس، ششمین پادشاه روم، در ارتش روم انجام داد؛ وی اصلاحاتی که برای کارآمدتر کردن ارتش انجام داد را بر مبنای آرمان ( یونانی ) شهروند - سرباز در زندگی مدنی رومیان نیز وارد کرد.
امّا در حقیقت، منتقدین معتقد بودند که سرویوس تولیوس تنها اصلاحات exercitus ( ارتش ) را برپایه ثروت انجام داده است، [ ۳] و اجرای سیستمی که شهروندان را در زندگی مدنی مشارکت دهد تنها با گذار به جمهوری ممکن شد.
وظایف ارشد حکومتی به این مجمع واگذار شده بود، انجام این وظایف برای مردم محفوظ بود که در درجه اول شامل انتخاب کلانتر∗ ها ( شامل کنسور، کنسول، پرایتور ) ، قانون گذاری ( با مشارکت سنا ) ، و نیز اعلان جنگ می شدند.
نخستین مصوبه این مجمع، بر طبق گفتهٔ سیسرون، حق provocatio ad populum∗ یا تظلم کردن از مردم بود[ ۴] که در نخستین شکل خود، برای محکومان به مرگ یا شلاق، امکان توسل به مردم ( استیناف ) را فراهم می کرد.
مجمع کنتوریاها همچنین در موارد محکومیت به اعدام و خیانت، نقش دادگاه را داشت.
از میان سه مجمع مشورتی که مردم روم هر از گاهی در آن مجتمع می شدند ( افزون بر مجمع کنتوریاها، مجمع کوراتا∗ مجمع تریبوتا∗ ، و کونچیلا پلبیس∗ نیز وجود داشتند ) تا سیاست های دولتی را هدایت کنند، این مجمع تنها مجمعی بود که برپایه ملاک ثروت یعنی تیموکراسی ــ که در آن شهروندان در گروه هایی برپایه درآمد ( و نه جنسیّت یا خاستگاه منطقه ای ) متشکل می شدند ــ و نیز پیرسالاری ــ اگر توجه شود که seniores یا پیرانی که بین ۴۶ تا ۶۰ سال سن داشتند، نسبت به iuvenes یا جوانانی که بین ۱۸ تا ۴۵ سال سن داشتند از کرامت بیشتری برخوردار بودند ــ بنّا شده بود. [ ۵]