[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: یاران امام حسین علیه السلام، شهدای کربلا، مجمع بن عبیدالله عائذی
مجمع بن عبدالله به گفته برخی، تابعی و از یاران حضرت امام علی علیه السلام بود که در جنگ صفین شرکت داشت. وی همراه فرزندش عائذ و عمر بن خالد و جنادة بن حارث و غلام عمر بن خالد از کوفه برای یاری امام حسین علیه السلام بیرون شدند و در عُذَیب الهجانات به آن حضرت پیوستند.
حر بن یزید ریاحی - که در آن منزل راه کوفه را بر امام علیه السلام بسته بود - وی و همراهانش را بازداشت کرد، ولی آن حضرت آنان را جزو یاران خود دانست و از چنگ حُرّ رها نمود.
آن گاه امام علیه السلام فرمود: از وضع مردمانی که پشت سر گذاشتید آگاهم سازید؟ مجمع عرض کرد: اعیان و اشراف کوفه رشوه هایشان فزونی گشته و جوال ها و انبان هایشان پر شده است. (حاکمان) دوستیشان را جلب و خود را تنها خیرخواه آنان وانمود کرده اند. اما دیگر مردم گرچه قلباً هوادار تو هستند، ولی فردا شمشیرهایشان بر ضد تو کشیده خواهد بود.
روز عاشورا در آغاز جنگ، وی و همراه سه تن دیگر: عمر بن خالد صیداوی و جابر بن حارث سلمانی و غلام عمر بن خالد صیداوی، با شمشیرهای کشیده وارد میدان مبارزه گشتند، و جنگی سخت نمودند، چنان که در صف دشمن شکاف ایجاد شد. لشکر آنان را در میان گرفتند و راه بازگشت بر آنان بسته شد. در این هنگام حضرت عباس علیه السلام آنان را نجات داد، در حالی که جراحات زیادی برداشته بودند، (بار دیگر) دشمن به آن ها نزدیک شد و در یک نبرد سخت هر چهار تن به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه از وی چنین یاد شده است: «السَّلام عَلی مَجمَعِ بنِ عَبْداللّهِ العائذی».
مجمع بن عبدالله به گفته برخی، تابعی و از یاران حضرت امام علی علیه السلام بود که در جنگ صفین شرکت داشت. وی همراه فرزندش عائذ و عمر بن خالد و جنادة بن حارث و غلام عمر بن خالد از کوفه برای یاری امام حسین علیه السلام بیرون شدند و در عُذَیب الهجانات به آن حضرت پیوستند.
حر بن یزید ریاحی - که در آن منزل راه کوفه را بر امام علیه السلام بسته بود - وی و همراهانش را بازداشت کرد، ولی آن حضرت آنان را جزو یاران خود دانست و از چنگ حُرّ رها نمود.
آن گاه امام علیه السلام فرمود: از وضع مردمانی که پشت سر گذاشتید آگاهم سازید؟ مجمع عرض کرد: اعیان و اشراف کوفه رشوه هایشان فزونی گشته و جوال ها و انبان هایشان پر شده است. (حاکمان) دوستیشان را جلب و خود را تنها خیرخواه آنان وانمود کرده اند. اما دیگر مردم گرچه قلباً هوادار تو هستند، ولی فردا شمشیرهایشان بر ضد تو کشیده خواهد بود.
روز عاشورا در آغاز جنگ، وی و همراه سه تن دیگر: عمر بن خالد صیداوی و جابر بن حارث سلمانی و غلام عمر بن خالد صیداوی، با شمشیرهای کشیده وارد میدان مبارزه گشتند، و جنگی سخت نمودند، چنان که در صف دشمن شکاف ایجاد شد. لشکر آنان را در میان گرفتند و راه بازگشت بر آنان بسته شد. در این هنگام حضرت عباس علیه السلام آنان را نجات داد، در حالی که جراحات زیادی برداشته بودند، (بار دیگر) دشمن به آن ها نزدیک شد و در یک نبرد سخت هر چهار تن به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه از وی چنین یاد شده است: «السَّلام عَلی مَجمَعِ بنِ عَبْداللّهِ العائذی».
wikiahlb: مجمع_بن_عبد_الله_العائذی