مجمع التواریخ السلطانیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] مجمع التواریخ السلطانیة (قسمت خلفای علویه)، سه بخش سودمند از تواریخ عمومی جهان، نوشته شده در قرن هشتم و نهم هجری قمری، به نام های «زبدة التواریخ» ابوالقاسم کاشانی و «جامع التواریخ» رشیدالدین فضل الله همدانی و «مجمع التواریخ السلطانیة» حافظ ابرو، در باره تاریخ اسماعیلیان است که جناب آقای محمد مدرسی (زنجانی) آن را از سه کتاب مذکور جمع کرده و در یک اثر منتشر ساخته است.
نام کامل کتاب به این صورت است: «مجمع التواریخ السلطانیة (قسمت خلفای علویه مغرب و مصر و نزاریان و رفیقان از تاریخ حافظ ابرو، با مطالب اضافی همین بخش از جامع التواریخ رشیدالدین فضل الله همدانی و زبدة التواریخ ابوالقاسم کاشانی)».
کتاب حاضر، از مقدمه مصحح (در باره مجموعه حاضر، سرگذشت حافظ ابرو، ابوالقاسم کاشانی و خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی و خدمات فرهنگی او و وقف نامه ربع رشیدی) و متن کتاب (شامل: 1. خلفای علویه و ائمه مهدیه مغرب و مصر؛ 2. نزاریان و داعیان ایشان) تشکیل شده است. زبان و ادبیات این اثر، زبان فارسی قدیمی همراه با بسیاری از عبارات عربی (بدون ترجمه) و بسیاری از تعابیر مشکل فارسی است که برای نسل حاضر چندان آسان و خوش خوان نیست.
در این کتاب، توضیحاتی در باره خلفای متعددی به این ترتیب ذکر شده است:
الف)- خلفای علویه و ائمه مهدیه مغرب و مصر، شامل: 1. القائم بأمرالله؛ 2. المنصوربالله؛ 3. المعزلدین الله؛ 4. العزیزبالله؛ 5. الحاکم بالله؛ 6. الظاهرلإعزازدین الله؛ 7. المستنصربالله؛ 8. المستعلی بالله؛ 9. الآمربأحکام الله؛ 10. الحافظلدین الله؛ 11. الظافربأمرالله؛ 12. الفائزبنصرالله؛ 13. العاضدلدین الله.

پیشنهاد کاربران

کتاب مجمع التواریخ نوشته حافظِ اَبرو .
کتاب جامع التواریخ نوشته رشیدالدین فضل الله همدانی
شاهرخ فرزند تیمور به حافظ ابرو سفارش کرد تا ادامه جامع التواریخ نوشته رشیدالدین فضل الله همدانی را بنگارد. جامع التواریخ یا تاریخ رشیدی یا تاریخ غازانی کتاب مشهوری در خصوص تاریخ جهان است.
...
[مشاهده متن کامل]

مجمع التواریخ السلطانیه حافظِ اَبرو هم یکی از مفصل ترین و مهم ترین کتب فارسی تاریخ عمومی جهان است.
در ضمن، وجه تسمیه ( سبب نامگذاری ) حافظ ابرو:
او را به لقب حافظ می خوانده اند به یکی از دو جهت است یا قرآن مجید را از بر داشته و یا یک صدهزار حدیث حفظ کرده است چراکه این لقب در اصطلاح مسلمین به یکی ازاین دو معنی اطلاق میگردد و در تسمیه حافظ مذکور به ابرو بعضی میگویند که وی ابروی پیوسته زیبائی داشته است به حدی که سبب شهرت وی گردیده و به آن عضو ممتاز و در میان مردم مرسوم و معلوم شده است.

بپرس