مِجْمَر اصفهانی، حسین (زواره ۱۱۹۰ـ تهران ۱۲۲۵ق)
(یا: مجمر طباطبایی) شاعر ایرانی. از شاعران انجمن ادبی نشاط اصفهان بود. در جوانی به تهران کوچید و به یاری نشاط اصفهانی به دربار فتحعلی شاه قاجار راه یافت و او و پسرش، حسن علی میرزا، را مدح گفت و لقب مجتهدالشعرایی گرفت. قطعاتی منثور به سبک گلستان سعدی و یک مثنوی به سبک تحفة العراقین خاقانی دارد. او شاعری قصیده سرا بود و در سروده هایش بیشتر از انوری، خاقانی و امیرمعزی پیروی می کرد. از پیش گامان دورۀ بازگشت است. پیکرش را در قم به خاک سپردند. دیوان او به چاپ رسیده است (تهران، ۳۱۲ش).
(یا: مجمر طباطبایی) شاعر ایرانی. از شاعران انجمن ادبی نشاط اصفهان بود. در جوانی به تهران کوچید و به یاری نشاط اصفهانی به دربار فتحعلی شاه قاجار راه یافت و او و پسرش، حسن علی میرزا، را مدح گفت و لقب مجتهدالشعرایی گرفت. قطعاتی منثور به سبک گلستان سعدی و یک مثنوی به سبک تحفة العراقین خاقانی دارد. او شاعری قصیده سرا بود و در سروده هایش بیشتر از انوری، خاقانی و امیرمعزی پیروی می کرد. از پیش گامان دورۀ بازگشت است. پیکرش را در قم به خاک سپردند. دیوان او به چاپ رسیده است (تهران، ۳۱۲ش).