مجلس نشریه

مجلس، نشریه
روزنامۀ سیاسی، خبری، اجتماعی، چاپ تهران. نخستین روزنامه پس از مشروطه بود و به صاحب امتیازی محسن صدرالعلما و محمدصادق طباطبایی منتشر می شد. ۶۴ شمارۀ آن به سردبیری ادیب الممالک فراهانی منتشر شد و سپس سردبیری آن را یحیی کاشانی به عهده گرفت. نخستین شماره در ۵ آذر ۱۲۸۵ و آخرین آن در ۲۲ آبان ۱۲۹۰ منتشر شد. ابتدا هفته ای چهار نوبت چاپ می شد و از شمارۀ ۶۸ سال نخست روزانه شد. تنها روزنامه ای است که تاریخ خود را با شش تاریخ یعنی تاریخ قمری، شمسی، میلادی (۱۹۰۶)، یزدگردی (۱۲۷۶)، رومی (۲۲۱۸)، و جلالی (۸۲۸) چاپ می کرد. اولین روزنامه ای بود که صاحب تلفن شد و خبرنگار موظف داشت. اندیشۀ انتشار چنین روزنامه ای و حتی نام آن ابتکار حاج میرزا یحیی دولت آبادی بود، اما امتیاز آن را آقا میرزا محسن، داماد آقا سید عبدالله بهبهانی، از مظفرالدین شاه گرفت. مظفرالدین شاه برای مجلس «آزادی قلم مخصوص» قائل شد. نام مجلس و انتشار گزارش های نشست های مجلس شورای ملی باعث شد تا در داخل ایران اعتبار زیادی کسب کند و در خارج از ایران ارگان مجلس معرفی شود، گرچه روزنامه ای غیردولتی بود. روزنامۀ مجلس ساده نویس بود، ولی گاهی مطالب منشیانه نیز داشت. در ستون «انتشار جراید اروپا دربارۀ ایران» اخبار مربوط به ایران را از دید آن ها می نوشت. در سرلوحۀ آن نیز «آراء و افکار ملت» چاپ می شد. مجلس در چاپخانۀ مجلس به چاپ می رسید.