مجلس عوام

مجلس عوام (House of Commons)
مجلس سفلای پارلمان انگلستان، متشکل از ۶۵۹ نمایندۀ منتخب مردم هر کدام از یک حوزۀ انتخابیه، با وظایف چندگانۀ نمایندگی مردم، مباحثه، قانون گذاری، تصویب بودجۀ عمومی، جذب نیروهای تشکیل دهندۀ دولت و تحقیق و تفحص دربارۀ فعالیت های دولت. ریاست مجلس عوام با سخنگوی آن است که عرفاً با حفظ کرسی خود در انتخابات سخنگوی دورۀ پیشین پارلمان است یا در دورۀ جدید با رأی نمایندگان مجلس انتخاب می شود، و فقط زمانی رأی می دهد که آرای مخالفان و موافقان در رأی گیری برابر باشد. از نوامبر ۱۹۸۹ جلسات مجلس عوام از تلویزیون پخش می شود. پس از انتخابات ۱۹۹۷، مجلس عوام از حیث حضور نمایندگان زن به رکورد ۱۲۰ نمایندۀ زن دست یافت، که ۱۰۱ تن از آنان عضو حزب کارگر بودند. اعضای مجلس عوام با رأی مستقیم همۀ افراد بالغ انتخاب می شوند. به موجب قانون پارلمانی ۱۹۱۱ حداکثر فاصلۀ زمانی میان دو انتخابات سراسری پنج سال است، اما نخست وزیر می تواند هر زمان که بخواهد خواستار انحلال پارلمان شود. در حالت عادی، نخست وزیر زمانی خواستار برگزاری انتخابات می شود که به حزب خودش بیشترین احتمال پیروزی را در انتخابات بدهد. بدین ترتیب، اختیار انحلال پارلمان حربۀ سیاسی نیرومندی است که، البته، به دولت قدرتی مبنی بر کنترل محبوبیت انتخاباتی خویش نمی دهد. نخست وزیر و دولت وی برای روی کار ماندن باید اعتماد اکثریت اعضای مجلس عوام را جلب کنند، اما لازم نیست که اعتماد اکثریت اعضای مجلس اعیانرا به دست آورند. نخست وزیر بیشتر وزیران خود را از میان نمایندگان مجلس عوام برمی گزیند و دولت باید در برابر مجلس از اقدامات و سیاست های خود دفاع کند. قوانین مهم نخست در مجلس عوام مطرح می شوند، و هر گونه تصمیم یا لایحۀ پیشنهادی برای افزایش مالیات یا هزینه های عمومی نیز باید از جانب وزیر مربوطه در مجلس عوام مطرح شود. اگر مجلس اعیان از تصویب قوانین مالی ظرف مدت یک ماه از تصویب آن ها در مجلس عوام کوتاهی کند، به موجب قانون ۱۹۱۱ پارلمان، آن مصوبه به توشیح مقام سلطنت خواهد رسید. بنابراین، مجلس عوام از نظر قانونی و سیاسی به مراتب مهم تر از مجلس اعیان است. اعضای پارلمان باید از اتباع انگلستان و حداقل ۲۱ سال سن داشته باشند. افرادی که صلاحیت نمایندگی مجلس عوام را ندارند عبارت اند از بیگانگان؛ افراد زیر ۲۱ سال؛ افرادی که گواهی پزشکی از ابتلای آنان به بیماری روانی حکایت کند؛ نجیب زادگان مرد یا زن؛ حقوق بگیران صاحب منصب کشور، مثلاً قضات، کارکنان کشوری و اعضای نیروهای مسلح؛ روحانیان کلیسای انگلستان، کلیسای ایرلند، کشیشان کلیسای کاتولیک رومی و کشیشان کلیسای اسکاتلند؛ محکومان به دوازده ماه حبس یا بیشتر؛ ورشکستگان به تقصیر؛ مرتکبان روش های فسادآمیز یا غیرقانونی در انتخابات؛ اعضای تمام وقت همۀ نیروهای انتظامی؛ و اعضای مجالس قانون گذاری خارجی غیر از کشورهای عضو جامعۀ مشترک المنافع. مجلس عوام از نظر اجتماعی ـ اقتصادی نمایانگر رأی دهندگان نیست.