مجلس ایتالیا

مجلس ایتالیا ( ایتالیایی: Parlamento italiano ) مجلس ملی جمهوری ایتالیا است. این مجلس، نمایندهٔ شهروندان ایتالیایی و جانشین پارلمان پادشاهی ساردینیا ( ۱۸۶۱ - ۱۸۴۸ ) ، پارلمان پادشاهی ایتالیا ( ۱۹۴۳ - ۱۸۶۱ ) ، شورای ملی انتقالی ( ۱۹۴۶ - ۱۹۴۵ ) و مجلس مؤسسان ( ۱۹۴۸ - ۱۹۴۶ ) بوده که یک قوه مقننه دو مجلسی با ۶۰۰ عضو منتخب و تعداد کمی از اعضای غیر منتخب ( senatori a vita ) است. مجلس ایتالیا متشکل از مجلس نمایندگان ( با ۴۰۰ عضو یا deputati است که با انتخابات سراسری برگزیده می شوند ) ، [ ۱] و همچنین سنای جمهوری ( با ۲۰۰ نماینده یا senatori که با انتخابات منطقه ای برگزیده می شوند و افزون بر آنها، تعداد کمی سناتورهای مادام العمر ) است . [ ۲]
این دو مجلس مستقل از یکدیگر هستند و هرگز به طور مشترک ملاقات نمی کنند مگر در شرایطی که در قانون اساسی ایتالیا آمده است. طبق قانون اساسی، دو نهاد مجلس ایتالیا دارای اختیارات یکسانی هستند. یکسانی اختیارات این دو نهاد، از زمان تصویب استاتوتو آلبرتینو به شکل کنونی بوده و پس از برکناری دیکتاتوری فاشیستی دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، بازیابی شده است. هیچ فرقی بین نمایندگان و سناتورها وجود ندارد، با در نظر گرفتن این نکته که نماینده نمی تواند همزمان هم سناتور و هم نماینده باشد. [ ۳]