مجعه
لغت نامه دهخدا
مجعة. [ م ُ ع َ / م َ ع َ ] ( ع ص ) گول که چون نشیند برنخیزد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( از ناظم الاطباء ). || نادان کم خرد، مذکر و مؤنث در وی یکسان است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
مجعة. [ م َ ج ِ ع َ ] ( ع ص ) زن بی شرم و برهنه فرج و کم شرم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). زن کم شرم. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید