مجعره

لغت نامه دهخدا

( مجعرة ) مجعرة. [ م َ ع َ رَ ] ( ع ص ) سبب خشکی طبیعت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). هر آنچه سبب شود خشکی طبیعت را. ( ناظم الاطباء ). موجب یبوست مزاج و در حدیث عمراست : ایاکم ونومة الغداة فانها مجعرة. ( از ذیل اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران