مجشر
لغت نامه دهخدا
مجشر. [ م ِ ش َ ] ( ع اِ ) حوضی که از آن آب گرفته نشود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مجشر.[ م ُ ج َش ْ ش ِ ] ( ع ص ) به چرا گذارنده ستور را شباروز. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || ترک کننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید