مجذوب همدانی محمدجعفر

دانشنامه آزاد فارسی

مَجذوب همدانی، محمّدجعفر ( ـ تبریز ۱۲۳۸ق)
(ملقب به مجذوب علی شاه) از عرفا و علمای ایرانی. از ایل قراگوزلو بود. جدش، حاج عبدالله، مدتی حکومت همدان و اطراف آن را به دست داشت. محمدجعفر تا ۱۷سالگی در همان شهر به تحصیل مقدمات علوم پرداخت، آن گاه به اصفهان رفت و پنج سالی در آن جا به تحصیل پرداخت. در این مدت، با مولا محراب گیلانی و شیخ احمد احسائی و جز اینان مصاحبت داشت. در طریقت دست ارادت به محمدحسین اصفهانی، ملقب به حسین علی شاه، داد و آن گاه به محضر معصوم علی شاه و نورعلی شاه شتافت و سرانجام به خلافت حسین علی شاه رسید. مجذوب علی شاه لقب طریقتی اوست. مجذوب سپس به همدان بازگشت و به رغم مخالفت ها و حتی تکفیر شماری از علما، به گسترش آرا و تعلیمات سلسلۀ نعمة اللهیه در آن دیار پرداخت. زین الممالک احمد و میرزا مسلم ارومیه ای با القاب طریقتی نظام علی و نصرت علی در شمار ارادتمندان اویند. حاج زین العابدین مستعلی شاه نیز خلیفۀ اوست. مجذوب سرانجام در تبریز درگذشت و در مقبرۀ میرسید حمزه مدفون شد. از آثارش: مراحل السالکین؛ مرآت الحق؛ العقائدالمجذوبیة. اخیراً مجموعه ای از هفت رسالۀ او به چاپ رسیده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس