مجذر

لغت نامه دهخدا

مجذر. [ م ُ ج َذْ ذَ] ( ع ص ) مرد کوتاه درشت سطبر اطراف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || شتری که در اطراف استخوان و مفاصل وی گوشت بسیار باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

مجذر. [ م ُ ذِ ] ( ع ص ) بقرة مجذر؛ ماده گاو خداوند بچه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

مجذر. [ م ُ ج َذْ ذَ ]( اِخ ) عبداﷲبن زیاد بلوری صحابی است. ( منتهی الارب ).او را ابن زیاد نیز گویند، صحابی است. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.

فرهنگ فارسی

عبدالله بن زیاد بلوری صحابی

پیشنهاد کاربران

بپرس