مجدف

لغت نامه دهخدا

مجدف. [ م ِ دَ ] ( ع اِ ) بیل کشتی. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خله. پاروی کشتی. مجداف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || بال مرغ. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مجداف شود.

مجدف. [ م ُ ج َدْ دَ ] ( ع ص ) رجل مجدف علیه العیش ؛ مرد تنگ عیش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

مجدف. [ م ُ ج َدْ دِ ] ( ع ص ) ناسپاسی کننده نعمت را. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). ناسپاس نعمت خدا وکم شمرنده آن و کافر نعمت. ( ناظم الاطباء ). ناسپاسی کننده نعمت را و کم شمرنده آن. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران