مجددی فضل محمد

دانشنامه آزاد فارسی

مُجَدّدی، فضل محمد (۱۲۹۰ـ۱۳۴۳ق)
(ملقب به شمس المشایخ) عالم، ادیب و صوفی افغانی، فرزند شاه غلام قیوم، از تبار شیخ احمد سرهندی (۹۷۱ـ۱۰۲۴ق)، صوفی نامدار شبه قاره. تحصیلاتش را در کابل به پایان رساند و حافظ قرآن گردید و به تصوف گرایید. پس از پدر بر مسند ریاست خاندان مجددی نشست. در دورۀ حبیب الله خان (۱۳۱۹ـ۱۳۳۷ق) ازجمله علمایی بود که از سوی وی برای شرکت در لویه جرگه (مجلس بزرگ) دعوت شد. این دعوت جهت جلوگیری از شرکت علما در جنگ جهانی اول بود. در دورۀ امان الله خان (۱۳۳۷ـ۱۳۴۷ق) همراه برادرش، فضل عمر، در جنگ با انگلستان شرکت کرد و مردم را ترغیب به جهاد کرد. از این رو به پاس خدماتشان به آن دو لقب «شمس المشایخ» و «نورالمشایخ» دادند. پس از امضای قرارداد ترک مخاصمه با انگلستان، فضل محمد و فضل عمر نامه ای برای امان الله خان نوشتند و او را از دوستی با انگلیس و پشت کردن به مردم برحذر داشتند. شمس المشایخ تا هنگام مرگ، نزد امان الله خان و بزرگان دربار احترام بسیاری داشت. وی مردی ادیب و آشنا به نثر و نظم فارسی بود و در سروده های فارسی خود «بدیع» یا «فضلی» تخلص می کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس