مجدب. [ م ُ دِ ] ( ع ص ) آن که زمین را خشک بی نبات یابد. ( آنندراج )( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || قوم قحطرسیده و باقحط. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تنگدست ازقلت و کمیابی آذوقه. ( ناظم الاطباء ). || زمین خشک بی نبات. ( آنندراج ). مکان خشک بی نبات. ( از منتهی الارب ).
فرهنگ معین
(مُ دَ یا جَ دَّ ) [ ع . ] (اِمف . ) خشک و بی گیاه گردیده .
