مَجْدُالْمُلک بَلاسانی، ابوالفضل اَسْعَد ( ـ۴۹۲)
(یا: مجدالملک قمی) دولتمرد ایرانی. از مردم بلاسان یا براوستان از روستاهای قم بود. نخست در دیوان استیفا، سمت مستوفی کل دستگاه ملک شاه سلجوقی به او سپرده شد. وی در توطئه برخی از کارکنان دیوانی چون تاج الملک قمی در ساقط کردن خواجه نظام الملک شرکت داشت. پس از درگذشت سلطان و قتل تاج الملک در اصفهان به سر برد. چون مؤید الملک به وزارت بَرْکیارُق رسید، مجد الملک در برانداختن او با زبیده خاتون، مادر بَرکیارُق، هم داستان شد تا سرانجام سلطان در ۴۸۴ق، مؤید الملک را از وزارت برداشت و برادرش، فخر الملک، را به جای او نشاند. در وزارت دو سالۀ فخر الملک، کارها در دست مجد الملک و او در این ایام وزیر زبیده خاتون و رئیس دیوان استیفا بود. در ۴۹۰ق، مجد الملک به وزارت رسید و تا شوّال ۴۹۲ق که به دست امرای بَرْکیارُق کشته شد به همدستی زبیده خاتون بر همۀ کارهای مملکتی مستولی بود. مجد الملک از مستوفیان و وزرای کاردان دولت سلجوقی بود و به داشتن فضل و دوستی با فضلا و شعرا ممتاز و پیرو مذهب شیعه بود. برای مَشاهد ائمۀ اطهار (ع) در بقیع و کاظمین و نیز حضرت عبدالعظیم (ع) در ری بارگاه ساخت. پیکرش را پس از قتلش در جوار بارگاه امام حسین (ع) به خاک سپردند. امیر معزی در سه قصیده و یک ترکیب بند مجد الملک را ستوده است. ابوطاهر خاتونی قطعه ای دربارۀ مجد الملک سروده است.
(یا: مجدالملک قمی) دولتمرد ایرانی. از مردم بلاسان یا براوستان از روستاهای قم بود. نخست در دیوان استیفا، سمت مستوفی کل دستگاه ملک شاه سلجوقی به او سپرده شد. وی در توطئه برخی از کارکنان دیوانی چون تاج الملک قمی در ساقط کردن خواجه نظام الملک شرکت داشت. پس از درگذشت سلطان و قتل تاج الملک در اصفهان به سر برد. چون مؤید الملک به وزارت بَرْکیارُق رسید، مجد الملک در برانداختن او با زبیده خاتون، مادر بَرکیارُق، هم داستان شد تا سرانجام سلطان در ۴۸۴ق، مؤید الملک را از وزارت برداشت و برادرش، فخر الملک، را به جای او نشاند. در وزارت دو سالۀ فخر الملک، کارها در دست مجد الملک و او در این ایام وزیر زبیده خاتون و رئیس دیوان استیفا بود. در ۴۹۰ق، مجد الملک به وزارت رسید و تا شوّال ۴۹۲ق که به دست امرای بَرْکیارُق کشته شد به همدستی زبیده خاتون بر همۀ کارهای مملکتی مستولی بود. مجد الملک از مستوفیان و وزرای کاردان دولت سلجوقی بود و به داشتن فضل و دوستی با فضلا و شعرا ممتاز و پیرو مذهب شیعه بود. برای مَشاهد ائمۀ اطهار (ع) در بقیع و کاظمین و نیز حضرت عبدالعظیم (ع) در ری بارگاه ساخت. پیکرش را پس از قتلش در جوار بارگاه امام حسین (ع) به خاک سپردند. امیر معزی در سه قصیده و یک ترکیب بند مجد الملک را ستوده است. ابوطاهر خاتونی قطعه ای دربارۀ مجد الملک سروده است.