مجد خوافی. [ م َ دِ خوا / خا ] ( اِخ ) در نظم و نثر پارسی استاد بود و علاوه بر مجموعه اشعار ترجمه منظومی از جواهراللغة زمخشری و کتاب دیگری به نام کنزالحکمه دارد. مجد کتابی به تقلید از گلستان سعدی و بر همان شیوه نوشته است موسوم به «روضة الخلد» و آن را به سال 733 به پایان رسانید و بار دیگر در سال 737 در آن تجدید نظر کرد. ( تاریخ ادبیات دکتر صفا ج 3 بخش ص 1319 ).
